نقش قوانین و مقررات در تحقق مدیریت یکپارچه در مجموعه شهری تهران

مقالۀ حاضر با هدف بررسی تأثیر قوانین و مقررات شهری بر تحقق مدیریت یکپارچۀ شهری در مجموعۀ شهری تهران انجام گرفته است. به این منظور، ابتدا مفاهیم مدیریت شهری و مدیریت یکپارچۀ شهری بررسی شده و جایگاه قوانین و مقررات در مدیریت شهری بر مبنای ادبیات پیشین مشخص می گردد. برای پاسخ دادن به سؤال های اصلی تحقیق، از رو یکرد آمیخته استفاده شده است. در رویکرد آمیخته، با بهره گیری از روش های موردپژوهی ) کیفی( و پیمایش )کمی(، داده های مورد نیاز برای تحقیق گردآوری شده است. در مقالۀ حاضر، داده های حاصل از پرسش نامه های توزیع شده با استفاده از آزمون های آماری کولموگروف- اسمیرنوف، t تک نمونه ای و زوجی و تحلیل واریانس anova)) تجزیه و تحلیل گردید. یافته های تحقیق نشان دهندۀ تأثیر قوانین و مقررات برمدیریت یکپارچۀ شهری در وضعیت موجود و وضعیت مطلوب، و شکاف معنی دار میان وضعیت موجود و مطلوب است. همچنین این یافته ها نشان دهندۀ تأثیر عوامل عملکردی، ساختاری و سازمانی بر مدیریت یکپارچۀ شهری در وضعیت موجود و وضعیت مطلوب و شکاف معنی دار میان وضعیت موجود و مطلوب می باشد. در انتهای مقاله، به بحث در مورد اهمیت قوانین و مقررات در مدیریت یکپارچۀ شهری پرداخته شده و راهکارهایی شامل ایجاد نظام مدیریت مجموعۀ شهری تهران و کاستن از تفرق سیاسی و عملکردی موجود، تدوین قانون ویژۀ مدیریت و برنامه ریزی مجموعۀ شهری تهران و به کارگیری یک رویکرد جامع در تدوین قوانین شهری، ارائه می شود.